KIEDY SĄD MOŻE ORZEC ROZWÓD?
Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym każdy z małżonków może żądać, aby sąd rozwiązał ich małżeństwo przez rozwód, jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia.
Podczas postępowania rozwodowego sąd bada czy pomiędzy stronami doszło do faktycznego rozkładu pożycia, a więc czy pomiędzy małżonkami doszło do zerwania więzi duchowej (emocjonalnej), fizycznej i gospodarczej.
Należy mieć jednak świadomość, że każda ze spraw rozwodowych jest inna, zwłaszcza z uwagi na okoliczności pożycia małżonków i dlatego podejście do takich spraw musi być indywidualne. Oznacza to, że w pewnych okolicznościach strony może łączyć jeszcze więź gospodarcza, a pomimo to sąd stwierdzi, że rozkład pożycia jest trwały i zupełny, gdyż uzna, że strony mieszkają jeszcze razem tylko ze względów finansowych. U innych małżonków ten sam stan faktyczny, lecz przy innych motywach wspólnego zamieszkiwania, może być oceniony przez sąd zupełnie inaczej i powództwo o rozwód może zostać oddalone.
To samo dotyczy zaniku więzi fizycznej. W pewnych okolicznościach okres zaniku tej sfery może być bardzo krótki, np. gdy doszło do zdrady małżeńskiej i z oczywistych względów sąd stwierdzi, że zdradzony małżonek nie wybaczył i nigdy nie wybaczy, a zatem rozkład jest zupełny i trwały, i nie ma sensu dalsze utrzymywanie formalno – prawnych więzów. Jednak u innych małżonków ten sam okres zaniku sfery fizycznej może być uznany za niewystarczający i sąd orzeknie, że rozkład pożycia nie ma cech trwałości.
Jednakże mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwiązanie małżeństwa nie będzie dopuszczalne, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
Sąd nie orzeknie rozwodu również w sytuacji, gdy żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Orzekając rozwód sąd orzeka, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia.
Jednakże, na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie. Wówczas skutki takiego orzeczenia będą tożsame, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy za jego rozkład.
Sądem rzeczowo właściwym do rozwiązania małżeństwa, jest wyłącznie sąd okręgowy. Natomiast miejscowo właściwym jest wyłącznie sąd, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. W przypadku braku takiej podstawy, wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania pozwanego, a jeżeli i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda.
Od powództwa o orzeczenie rozwodu pobiera się opłatę stałą w kwocie 600 zł.
Zapraszamy do skorzystania z naszej pomocy w sprawach rozwodowych – Rozwód Adwokat Wrocław – tel. 504 052 358