Drodzy Państwo! Zwróciła się do nas KLIENTKA z pytaniem, na które odpowiedź może zainteresować i Was.
PYTANIE BRZMIAŁO TAK:
Mój mąż od kilku lat nadużywa alkoholu. Kiedyś robił wielką karierę, ale pęd za pieniądzem i wyścig szczurów sprawiły, że popadł w alkoholizm. W chwili obecnej stracił pracę, nie zajmuje się dziećmi, wręcz przeciwnie negatywnie wpływa na ich wychowanie. Regularnie też zakłóca ciszę nocną i tym samym dokucza sąsiadom. Ponadto mamy wspólne zobowiązania kredytowe, a z mojej pensji nie jesteśmy w stanie ich spłacać. Jedynym rozwiązaniem byłoby leczenie odwykowe. Czy mogę prawnie zmusić męża do leczenia odwykowego?
A OTO ODPOWIEDŹ:
Alkoholizm jest zaburzeniem, które polega na utracie kontroli nad ilością spożywanego alkoholu. Jest to choroba, która dotyka nie tylko bezpośrednio samego uzależnionego, ale także w dużej mierze jego najbliższe otoczenie. Kwestia leczenia odwykowego została szczegółowo uregulowana w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
Generalna zasada zawarta w tym akcie prawnym stanowi, że leczenie odwykowe jest dobrowolne. W związku z tym nie wolno zmuszać alkoholika do leczenia. Jednak ustawodawca przewidział w tym zakresie pewne wyjątki. Zgodnie z treścią art. 21 ustawy, leczenie odwykowe osób uzależnionych od alkoholu prowadzą podmioty lecznicze wykonujące działalność leczniczą w rodzaju świadczenia stacjonarne i całodobowe oraz ambulatoryjne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej. Poddanie się leczeniu odwykowemu jest dobrowolne. Wyjątki od tej zasady określa ustawa. Od osób uzależnionych od alkoholu nie pobiera się opłat za świadczenia w zakresie leczenia odwykowego udzielane przez w/w podmioty.
Osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od pracy albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny, kieruje się na badanie przez biegłego w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania rodzaju zakładu leczniczego. Dokonuje tego gminna komisja rozwiązywania problemów alkoholowych właściwa według miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, której postępowanie dotyczy, na jej wniosek lub z własnej inicjatywy.
Osoby uzależnione od alkoholu, zobowiązać można do poddania się leczeniu w stacjonarnym lub niestacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego. O zastosowaniu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego orzeka sąd rejonowy właściwy według miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, której postępowanie dotyczy, w postępowaniu nieprocesowym. Sąd wszczyna postępowanie na wniosek gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych lub prokuratora. Do wniosku należy dołączyć zebraną dokumentację wraz z opinią biegłego, jeżeli badanie przez biegłego zostało przeprowadzone.
W razie gdy w stosunku do osoby, której postępowanie dotyczy, brak jest opinii biegłego w przedmiocie uzależnienia od alkoholu, sąd zarządza poddanie tej osoby odpowiednim badaniom. Sąd może, jeżeli na podstawie opinii biegłego uzna to za niezbędne, zarządzić oddanie badanej osoby pod obserwację w zakładzie leczniczym na czas nie dłuższy niż 2 tygodnie. W wyjątkowych wypadkach, na wniosek zakładu, sąd może termin ten przedłużyć do 6 tygodni. Przed wydaniem postanowienia sąd wysłuchuje osobę, której postępowanie dotyczy. Na postanowienie zarządzające oddanie pod obserwację do zakładu przysługuje zażalenie.
W razie jakichkolwiek pytań zapraszamy do kontaktu – Porady prawne Wrocław tel. 504 052 358
